Zanurzyć się głęboko
Otaczający nas świat jest niezwykle tajemniczy. Wiedzą o tym zwłaszcza osoby o wrażliwych duszach, a szczególnie dzieci, którym naturalnie przychodzi wiara w to, że po drugiej stronie coś się znajduje, że świat nie ma wytyczonych granic, choć dorośli tak bardzo próbują je precyzyjnie nakreślić. Po drugiej stronie lustra czeka przecież na nich bliźniaczy, a jednak zupełnie inny świat. Po drugiej stronie gładkiej tafli zobaczyć można to, co kryje się przed zwykłym szybkim spojrzeniem nieuważnych oczu.
„Po drugiej stronie stawu” (wyd. Frajda, 2023) to hołd złożony dziecięcej czystej w swojej istocie i zachwycająco pięknej wyobraźni. Joseph Kuefler zabiera swoich czytelników do najzwyklejszej mieścinki, a właściwie niepozornej wioski szarych domów. W jednym z nich, tym skromnym i nieco nudnym, mieszka Ernest D., chłopczyk obdarzony mądrym spojrzeniem, czułym sercem, gęstą czarną czupryną i czworonożnym przyjacielem przypominającym poczciwego (zwyczajnego, a jakże!) Reksia. Dzień, w którym Ernest D. postanawia zbadać głębokość leżącego przy domu stawu staje się dla bohatera książki wyjątkowym. Wraz z odkryciem, że staw nie ma dna chłopiec zdobywa się na odwagę, by wraz z psem ruszyć na wyprawę i zbadać, co właściwie znajduje się pod spodem lśniącej tafli wody. Wyposażony w sprzęt badawczy rusza zatem na wyprawę…
Joseph Kuefler malarsko i poetycko kreśli tę podróż. Choć chłopczyk dosłownie wskakuje do wody, by otulony głębią ciemnego granatu odnaleźć skarby pirackie, a następnie wynurza się w innej krainie, jego droga ma charakter prawdziwie symboliczny. Oto kilkulatek odkrywa potęgę swojej wyobraźni, moc, którą ma w głowie – która może być zachwycająca, ale też budzić strach i jednocześnie siłę, by go przezwyciężyć. Odtąd nic już nie będzie takie samo, jeśli tylko umiejętnie wykorzysta potencjał swojego kreatywnego myślenia.
„Po drugiej stronie stawu” jest autorską książką Josepha Kueflera, ilustracje, które obrazują tekst są tajemnicze i nie zawsze dosłowne, co czyni je jeszcze bardziej intrygującymi. Umiejętnie skomponowane kadry, interesująca gra światła i cienia, blasku oraz ciemności dodaje całości wyrafinowanego smaku. Zwieńczeniem szaty graficznej jest subtelna zmiana widoczna w wyklejce – dostrzegalna przede wszystkim dla tych oczu, które chcą zobaczyć coś więcej.
Barbara Górecka / Dom Bajek
